سفیرشهر
و جــــاده های خاطره پـــر از غم و جـداییه
                                                            کجــــای این خـــاطره ها یکــم دلا خداییه؟!
از این حوالیـــا دیگه بوی خــــدایی نمیاد
                                                            عجــب زمونه ای شـده میگن خدا کجاییه؟!
تو هرمـــسیر رفتنم، تو کوچـه های بیکسی
                                                           نگاه پر خواهــــش من شبیــه یک گداییه
گدایی از کســی که هر لحظـــه برام غنیمته
                                                           نگـــاه نامحرمـــشُ ومی گـــم چـه دلرباییه
آهـــــای دل هرزه مـن، هرزه ی دوره گرد من
                                                            بیا ببــــین دل خـــدا چطــور برات هواییه
وقتی فرامـــوشش کنیم خــــدا دیگه رفتینه
                                                            بودنــــش و نبــــودنش اونم یه ماجراییه
نگاه پر مهــــر خدا از هَمَــمون گِلـــه داره
                                                           دیگه بجــــــای آدما بــــودن اون چراییه؟
وقتی با یه تلنــگری بخواد ما رو بیدار کنه
                                                           داد می زنیم به آسمون، آخه اینم خداییه؟
بغض گلوش میشکنه وُذل میزنه به روی ما
                                                           اشـک غریبـــونش مِثِ فریـاد بی صداییه
با این کـــارا خدا دیــگه از همـمون فراریه
                                                           میــون این در بـــه دری دنبــــال آشناییه
وقتی چراغ خونه ی خدا روخاموش بکنیم
                                                          اون وقتِکه تو جاده ها، پرازغم و جداییه
شاعر:رضا پذیرائی



موضوع مطلب :
جمعه 89/5/29 :: 12:24 عصر ::  نویسنده : سنگ صبور